Web 2.0 en bibliotheken: een tweesnijdend zwaard

• Pro's: to bib or not to bib
  

Web 2.0 laat de gebruikers kiezen of ze al dan niet audio-, video- of tekstmateriaal willen aanleveren en heeft geen zeggenschap over de intenties waarmee dat gebeurt.

Krijgen de mensen daardoor voeling met de bibliotheek?

Niet noodzakelijk.

Het is goed dat de bibliotheek zelf content genereert en dan daarover in sociale interactie gaat met de gebruiker. Ook een tussenoplossing, waarbij een goed werkende blog met uitstekende bibliotheekverwante content wordt opgenomen in de Web 2.0-werking van een bibliotheek kan natuurlijk ook.

Web 2.0 versterkt de sociale cohesie in het biblitotheeklandschap:meer openheid, collega's delen meningen, geven inzichten vrij, communiceren.

Web 2.0 is in het beste geval:

• Hét instrument voor e-marketing.
• De verspreider van het imago (= reputatie) van de bibliotheek.
• Ingebed in een erfgoedomgeving.
• Zuurstof voor de biblitoheek (de ramen open, en ja dan vinden sommigen dat het tocht!).
• De grootste gemene deler tussen GBDI-partners.
• Een opportuniteit: het samenbrengen van partners in de GBBI-wereld.
• Een doorbraak van het hiërarchische patroon tussen kleine en grote partners in de BDI-wereld (socialize it, equalize it).
• Een opeenstapeling van goed bedoelde initiatieven.
• Drempelverlagend: rechtstreeks contact mogelijk tussen bib en klant.

Bron: librarywebquest.pbworks.com

• Wolfsijzers en schietgeweren:

• Paradox: archief voorloper van het gebruik van Flickr (een concurrent of een lichtend voorbeeld?).
• Het internet: dé conucurrent (Wat ons niet doodt, maakt ons sterker) (Nietzsche) (Get on the bus, Gus, make a new plan, Stan).
• Web 2.0 is ook een wildgroei aan berichten en meningen.
• Wie over geen internet beschikt is geen partner of participant., speelt niet mee.