Web 2.0 en bibliotheken: een tweesnijdend zwaard

• Pro's: to bib or not to bib
  

Web 2.0 laat de gebruikers kiezen of ze al dan niet audio-, video- of tekstmateriaal willen aanleveren en heeft geen zeggenschap over de intenties waarmee dat gebeurt.

Krijgen de mensen daardoor voeling met de bibliotheek?

Niet noodzakelijk.

Het is goed dat de bibliotheek zelf content genereert en dan daarover in sociale interactie gaat met de gebruiker. Ook een tussenoplossing, waarbij een goed werkende blog met uitstekende bibliotheekverwante content wordt opgenomen in de Web 2.0-werking van een bibliotheek kan natuurlijk ook.

Web 2.0 versterkt de sociale cohesie in het biblitotheeklandschap:meer openheid, collega's delen meningen, geven inzichten vrij, communiceren.

Web 2.0 is in het beste geval:

• Hét instrument voor e-marketing.
• De verspreider van het imago (= reputatie) van de bibliotheek.
• Ingebed in een erfgoedomgeving.
• Zuurstof voor de biblitoheek (de ramen open, en ja dan vinden sommigen dat het tocht!).
• De grootste gemene deler tussen GBDI-partners.
• Een opportuniteit: het samenbrengen van partners in de GBBI-wereld.
• Een doorbraak van het hiërarchische patroon tussen kleine en grote partners in de BDI-wereld (socialize it, equalize it).
• Een opeenstapeling van goed bedoelde initiatieven.
• Drempelverlagend: rechtstreeks contact mogelijk tussen bib en klant.

Bron: librarywebquest.pbworks.com

• Wolfsijzers en schietgeweren:

• Paradox: archief voorloper van het gebruik van Flickr (een concurrent of een lichtend voorbeeld?).
• Het internet: dé conucurrent (Wat ons niet doodt, maakt ons sterker) (Nietzsche) (Get on the bus, Gus, make a new plan, Stan).
• Web 2.0 is ook een wildgroei aan berichten en meningen.
• Wie over geen internet beschikt is geen partner of participant., speelt niet mee.

Freeze Frame: Flickr in de mangel

De kers op de taart

Flickr en zijn mash-ups zijn mooie tools om stilstaande momentopnamen te maken van onze bibliotheekwerking in al zijn aspecten, de bibliotheek te verkopen als product.
Intern:
• De inrichters van bibliotheekuitbreidingsactiviteiten zetten hun activitet verder via een veelgeconsulteerd platform, wat een grote boost geeft aan hun motivatie en dient als erkenning.
• Tegenover locale beleidsmensen en leden van het beheersorgaan is het een hele opsteker dat ‘hun bibliotheek’ op Flickr is.
Extern:
• Je kan je voorstellen dat heel wat eerder toevallige bezoekers op Flickr geattendeerd worden op onze bibliotheek (activiteiten).
• Het heeft veel weg van gratis publiciteit op een drager die in elke huiskamer te ontvangen is, een niet te onderschatten voordeel!



Kwetsbaar

De bedreiging bestaat erin dat we op een ‘naakte manier’ de zwakte van ons systeem tonen.
Is dat alles wat jullie te bieden hebben vraagt de niet-bibliotheekminded webbezoeker zich af?
Het imago van de bibliotheek met zijn associaties stoffig, introvert, wetenschappelijk wordt er soms enkel door versterkt.
Flickr fungeert als een trechter: wie door het brede rand kijkt wordt geleid naar één gefocust beeld . Is dit onvoldoende leuk of interessant dan is de webbezoeker weg.
Slagen we er echter in de webgebruiker te laten kijken door het smalle oog van de trechter, dan wordt zijn blik ruimer en ziet hij bibliotheekmomenta in een ruimer verband.
Of met andere woorden als de foto’s voldoende interesse kunnen opwekken bij de kijker dan wil hij meer. Foto’s moeten mensen op ideeën brengen, verrassen, inspireren en boeien en dan zijn we op de goede weg. Toon foto's waar mensen zich betrokken bij voelen. Denk aan de lagere schoolklasjes en lagere voetbalteams die in de weekendeditie van de kranten verschijnen. De mensen willen weten: staat mijn kind op de foto?




Kansen: creativitet is het antwoord

Een biblitoheek kan via slimme foto’s delen van hun marketingaspecten in the picture plaatsen (frontale plaatsing vande collectie, architecturale vondsten in het bibliotheekontwerp die de bibliotheek naar voren brengen als ontmoetingsplaats, gezelligheidsmomenten in de bibliotheek, samenwerkingsactiviteiten met academie, cultuurcentrum of scholen) en zo een breedforumuitstraling genereren. ‘Accentuate the positive ‘, een megahit!

De bibliotheek als geheel (meer dan alleen maar boeken) kan in beeld worden gebracht. Mensen krijgen op die manier een vollediger kijk op wat de bibliotheek is (bijvoorbeeld met leestuin, leescafé enzovoort). Veel uitleg is hierbij niet nodig. De coherentie van de bibliotheek wordt mooi (bijna in stripvorm) gepresenteerd.
Bovenlokale producten (als het logo ‘De Bib van A tot Z’) kunnen worden gefocust.

Flickr: the old and the young

Bloedloos

‘Every picture tells a story’, een album van Rod Stewart, de titel ‘says it all’.
Een foto vertelt dus een verhaal. Is het verhaal geloofwaardig? Of verdringt ‘the medium’ ‘the message’? Op het geciteerde album stelt Rod the Mod zelf de kwestie aan de kaak in de song ‘Reason to believe’. Geloofwaardigheid, credibility, desnoods street-credibilty, mag ik het zo stellen ‘ballen’, dat is wat onze bibliotheekfoto’s missen.
‘De bibliotheek moet adequaat inspelen op de eigentijdse bewegingen in de informatiesector, want alleen een bibliotheek die de polsslag van de 21ste eeuw aanvoelt, heeft toekomst. ‘, mooie woorden van de chef-redacteur van het Nederlandse Bibliotheekblad. Maar hij voegt er wel aan toe dat het om bewegingen gaat die blijvend hun stempel (zullen) drukken op de bedrijfsvoering van onze instelling. Naar mijn gevoel hoort Flickr hier niet bij.
Toch probeerde ik het tij nog te keren, oordeel zelf:

http://www.flickr.com/photos/42912800@N08/sets/

Omwille van publicatierechten allerhande tonen Flickrfoto’s in bibliotheken bij voorkeur geen levende mensen, stel je voor! (Hersen) celmaterie voor bibliothecarissen. Wie redt daar een sector mee?




Publiek vangnet


Het is bekend dat je je lege blikjes niet op de openbare weg kwijt kunt. Om ze op te vangen zijn er langs de wegen grootmazige vangnettten geplaatst die de leuke naam meekregen ‘blikvanger’. De blikvangers worden door deskundige diensten geleegd en na recyclage vormen vele nutteloze blikjes samen een stevige zitbank. Dat is mijns insziens het nut van Flickr, het zorgt voor recyclage van voorheen vergeten of nutteloos materiaal. De focus ligt niet op ons, een navelstaarderig ‘kijk ons eens’, leuk de bibliothecaris en zijn personeel die een verhuizing organiseren bijvoorbeeld, of ons nieuwe bibliotheekgebouw (de verf is nog niet droog!). Het aantal mensen die in onze trots willen delen, is ongetwijfeld gering. Flickr is veel meer dan het huis-tuin-en-keuken gereedschap van de fotograaf-hobbyist (al dan niet aan de bibliotheek verbonden). Flickr is een geweldig medium om bijvoorbeeld oude archieffoto’s van diverse oorsprong uit beeldbanken publiekelijk te commentariëren. Dat geeft meerwaarde en betrokkenheid. Zijn wij niet publieksgericht?

RSS: Recht op simpel saven

Informatie via RSS is pas interessant als je er als vermeende eerste de hand kan op leggen en dan … spread the news around. Iedere ontvanger is dan de aansteker van een nieuwe reeks berichtjes , een knetterende kettingreeks van gedachten, telkens ingebed in een andere geestesomgeving.

En daarin schuilt naast de genialiteit van de idee ook het gevaar. Ieder bunkert zich een eiland vol weetjes en hamstert zich gigabytes aan informatie-overload.

Daarom vind ik het spaarzaam en kritisch gebruik van RSS-feeds een zegen. Natuurlijk willen we allemaal informatie ‘straight from the horses mouth’. Een RSS-feed kan daartoe wel een uitstekend hulpmiddel zijn. Maar ook een leuk opiniestukje of een heldere samenvatting kunnen ons aangenaam verrassen.

Ik pleit er ook voor bij gebruik van RSS dubbele posting via nieuwsbrieven te vermijden. Ieder van ons ontving wel eens een leuke powerpoint van een vriend(in). Als je dezelfde posting dubbel krijgt, is de lol er snel af.

Bepaal je eigen RSS-omgeving, laat je niet inpakken.

Information overload wordt al gauw ‘boring’, als bij een kind dat teveel speeltjes bij zich krijgt en niet weet welke eerste te kiezen.

Spelen is kiezen en eigen inbreng toevoegen.

Zoek de 23 verschillen

“Anyone who has never made a mistake has never tried anything new”schreef Albert Einstein.
Dus dacht ik ,de grote meester indachtig, eens iets nieuws proberen.
Zo kwam ik uit bij KallOut.
How to? Simpel slepen en zoeken in één, dat is how to.
Eerst installeren natuurlijk en dan hoef je slechts met de muis over de online tekst te gaan of te dubbelklikken en het kleine Kallout-venstertje verschijnt.

De aangeboden zoekmogelijkheden zijn nu gigantisch.
Blijven we even bij de beroemde kernfysicus.
“The only real valuable thing is intuition.”, dus maar verder met ons aanvoelen.
Klik op het venstertje en doorzoek in één beweging gigantische zoekmachines en encyclopedieën.

In de indrukwekkende lijst vind je ondermeer de zoekmachine Mahalo.

Let intuition speak.
De homepage van Mahalo vertelt ons meer over onze gezochte wetenschapper, geeft namelijk de belangrijke bronnen weer (als link),handig!